χτενίδι

το / κτενίδιον, ΝΑ, και κτενίδι Ν

νεοελλ.

μικρό χτένι, χτενάκι για τα μαλλιά

νεοελλ.

στον πληθ. τα χτενίδια

α) οι τρίχες τών μαλλιών που παρασύρει το χτένι

β) τα υπολείμματα τής ξάνσης, γνάφαλα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κτείς, κτενός + υποκορ. κατάλ. -ίδι(ον), πρβλ. στολ-ίδι-ον. Ο νεοελλ. τ. χτενίδι με ανομοιωτική τροπή τού κλειστού -κ- στο διαρκές -χ- (πρβλ. κτίζω: χτίζω)].